Sander de Groot is 22 jaar, geboren en getogen Voorhouter en lid van de Scouting Boerhaavegroep. In mei 2003 is het allemaal begonnen, na enkele maanden van dubbelzien en onderzoeken werd in oktober 2003 bekend dat Sander een tumor, een zogenoemde "ponsglyoom", op de hersenstam blijkt te hebben. Een goedaardige tumor maar wel op een kwaadaardige plek. Hoewel in eerste instantie nog maar weinig last wordt ondervonden volgen in december 2003 zes weken van bestraling. Met licht resultaat heeft Sander in maart 2004 geprobeerd zijn werk in andere vorm weer op te pakken maar dit blijkt na een aantal weken toch te zwaar te zijn. Beetje bij beetje blijkt de tumor meer grip op Sanders leven te krijgen, al vindt Sander zichzelf nog niet echt "ziek". Na de zomer van 2004 is Sander als vrijwilliger terecht gekomen bij Huize Agnes en vanaf februari 2005 bij het Leger des Heils in Haarlen. Beide periodes geven Sander veel voldoening maar zijn gezondheid laat het niet meer toe.
Vanaf 1 mei 2004 gaat het plots bergafwaarts, een MRI-scan met diezelfde
dag nog het resultaat van de dokter: "Het komt zoals het komt en dat kan
dus alle kanten op gaan."
Sander heeft gezegd: "Ik blijf fietsen tot ik erbij neer val", en dat doet
hij. De aanpassingen komen om de hoek kijken; van een rollator naar een
douchestoel en van een douchestoel naar een rolstoel. Van een rolstoel
naar een scootmobiel en uiteindelijk met de traplift naar boven... Hij kan
zelfstandig de deur niet meer uit en de thuiszorg wordt "kind aan huis".
Praten wordt lastig maar met hulp van de logopedist blijft Sander verstaanbaar en blijft zijn humor gelukkig aanwezig. In de zomer van 2005 moet Sander opnieuw inleveren. Een operatie om het gezwel weg te halen is nooit een optie geweest. Het gebied is te gevoelig, de enige houvast is om elke drie maanden een MRI-scan te maken. Hieruit blijkt dat de tumor welliswaar heel langzaam intenser wordt maar niet uitzaait. In het naarjaar van 2005 wordt een nieuwe chemokuur ingezet en komt 2006 in zicht..